Wat te doen bij een huilbaby?

Mijn eerste was een heel makkelijk kindje. Sliep vanaf 6 maanden door en ze sliep ook overdag heel goed. Ze had reflux en spuugde erg veel maar had daar niet zoveel last van. Ik heb haar 8 maanden borstvoeding gegeven maar door het vele spugen wilde ze steeds opnieuw drinken. Zij was mijn eerste en dus had ik alle tijd om haar uitgebreid te voeden. Omdat de eerste zo makkelijk was en ik, om allerlei redenen, graag snel een tweede wilde, werd ik na 8 maanden meteen weer zwanger. Met de ervaring van de eerste leek me dat goed te doen. Mijn zwangerschap was iets pittiger. Met een kindje van bijna 1,5 dat nog niet kon traplopen,en twee trappen die ik op moest met mijn dikke buik, had ik het lichamelijk zwaarder dan tijdens mijn eerste zwangerschap. Veel last van bekkenproblemen. Maar ach dat hoorde er allemaal bij.

Zwanger

We zouden een jongen krijgen en ik was uitgerekend op 1 januari 2013. We hoopten zo dat hij niet rond kerst of met oud en nieuw geboren zou worden, want dat zou toch niet zo leuk zijn later als hij zijn verjaardag wilde vieren. Na een gezellige maar hele rustige oud en nieuw thuis, braken op 1 januari mijn vliezen. De verloskundige kwam en twijfelde of mijn vliezen echt gebroken waren. Dus het kon nog wel even duren. Maar in de avond begonnen de weeën en na een redelijk makkelijke bevalling werd onze zoon op 2 januari geboren.

Baby’s eerste weken

De eerste twee weken waren perfect. Hij sliep goed, dronk goed en we genoten. Maar na een week of drie begon hij steeds onrustiger te worden. Hij sliep niet meer overdag en hele nachten waren we met hem in de weer. We waren erg aan het struggelen want we woonden toen nog redelijk klein en we waren bang dat hij zijn zusje wakker zou maken met zijn gehuil. Hij had ook erg veel last van krampjes, dus we haalden alles uit de kast. Druppeltjes, probiotica, een warm bad voor het slapen gaan, buikmassage, osteopaat. Niets hielp. In de nachten maakte hij erg veel lawaai. Hij smakte veel en dat herkenden we van onze dochter die reflux had, alleen hij spuugde niet. In zijn bedje wilde hij niet liggen. Dus zaten we ’s nachts rechtop met hem, half te slapen. Slopend was het. Overdag was het al niet veel beter en ik wist soms echt niet meer wat ik moest doen. wat te doen bij een huilbaby

Mijn dochter ging veel naar opa en oma in die periode zodat ik alle tijd had voor hem. Mijn dieptepunt was een dag dat ik hem niet eens meer even neer kon leggen. Dan zette hij het op een hartverscheurend krijsen. Ik heb hem die dag in de draagzak gedaan en heb een DVD opgezet. De hele dag heb ik hem in de draagzak gewiegd, staand, filmkijkend. Het was de enige manier om hem stil te houden. Ik was zo wanhopig en kapot dat ik af en toe gewoon boos op hem werd. Je vraagt je misschien af hoe kun je boos worden op een baby die zo klein is? Maar ik wist me gewoon geen raad meer.

Machteloos

Niets wat ik deed hielp. Ik voelde me zo machteloos. Na een aantal weken hadden we een afspraak bij het consultatiebureau. Die zagen hoe stuk we zaten en vroegen of het echt wel goed ging. Ik wilde niet toegeven en deed net alsof we alles onder controle hadden. We spraken af dat ik naar de huisarts zou gaan om te kijken of het reflux zou zijn. De huisarts deed er nogal lichtzinnig over en we werden met een middeltje tegen brandend maagzuur voor baby’s naar huis gestuurd. Helaas hielp dat helemaal niets.

Op een verjaardag vroeg iemand, die mij goed kende, of het wel helemaal goed met me ging. Ik barste toen in huilen uit want inderdaad het ging helemaal niet goed met mij. Ik voelde me ellendig, moe en radeloos. Trots als ik was op mijn pasgeboren zoon, echt genieten kon ik niet van hem. En dat vond ik vreselijk.

Toch wilde ik niet toegeven aan de buitenwereld dat het niet goed ging. Ik moest dit zelf kunnen. Het zou wel beter worden. Maar beter werd het niet. Na 4 maanden gaf ik eindelijk toe bij het consultatiebureau. Het gaat niet zo. Ik trek het niet meer.

Wat te doen bij een huilbaby?

Mijn kindje bleek een huilbaby te zijn. Help, wat te doen bij een huilbaby? En daar kwam mijn redding; Het Kabouterhuis. Het Kabouterhuis is een medisch orthopedagogisch centrum dat allerlei hulp biedt op het gebied van jeugdzorg. Zij hebben een speciaal huilbaby project waarbij ze bij je thuis komen om jou en je baby te observeren. Mijn zoontje had verborgen reflux. Voeding gaat dan steeds heen en weer in de slokdarm en dat is erg pijnlijk. Waar het bij mijn dochter gewoon naar buiten kwam, ging het bij hem weer terug en dat gaf een heel naar brandend gevoel. Liggen is niet lekker voor kindjes met reflux want dan wordt het erger. Dit verklaarde ook waarom we hem nooit in zijn bedje konden leggen.

Tips bij huilbaby

De dame van het Kabouterhuis maakte opnames en gaf me hele goede tips. Zo moest ik proberen rustig te blijven als hij overstuur was. Want nu werd ik gespannen van zijn huilen en dat voelde hij waardoor hij nog meer overstuur werd. Hij moest mij gaan volgen in mijn rust. Een maand of twee is ze intensief bij ons geweest en heeft ze me begeleid. Zo leerde ze me dat ik niet krampachtig vol moest houden dat hij in zijn bedje moest slapen. Dan maar niet. Het belangrijkste was dat hij zich op zijn gemak zou voelen en het slapen kwam later wel. Eerst rust creëren. Dat vond ik wel erg moeilijk, want hallo ik had nog een kleintje en die moest ook aandacht krijgen. wat te doen bij een huilbaby

Onzeker als moeder

Verder stimuleerde ze me enorm en benadrukte iedere keer weer hoe goed ik het deed als moeder. Ik was zo onzeker geworden omdat niets wat ik deed hielp. Wat het meest heeft gewerkt is dat ik zelf leerde om rustig te blijven, dat ik rustig tegen hem moest praten en hem moest troosten. Dat kon ik op een gegeven moment echt niet meer. Ik was bijna overspannen. En het heeft geholpen. Ik kreeg weer meer zelfvertrouwen en mijn zoontje ging lekkerder in zijn vel zitten en werd een vrolijker mannetje. Hij is zeker nog een jaar drie keer per nacht gekomen maar ging gelukkig overdag wat beter slapen. En na een jaar was hij een vrolijk en makkelijk jongetje. Ik ben het Kabouterhuis nog steeds heel erg dankbaar.

Soms heb ik nog wel eens verdriet. Ik heb niet echt kunnen genieten van de eerste periode na zijn geboorte. Die zgn. roze wolk was heel ver te zoeken. En dat vind ik jammer. Ik zou het zo graag met hem over willen doen en dan zonder huilen en reflux. Dat kan helaas nooit meer. Maar we halen die rottige periode nu driedubbeldwars met hem in. Want zo moeilijk als zijn start in het leven was, zo ontzettend vrolijk en makkelijk is hij nu. Het is een heel charismatisch, sociaal, lief en aandoenlijk kereltje van 3. En als ik naar hem kijk vergeet ik dat eerste jaar en denk ik alleen maar aan de leuke dingen! wat te doen bij een huilbaby

Herken je jezelf en jouw baby in dit verhaal? Loop er dan niet te lang mee door! Zoek hulp!! In het belang van jezelf en van jouw kindje! Praat erover met een huisarts of met het consultatiebureau.

Marilyn